اساسی دارم میبازم به غرورت هر روز
نگفتم بمون تا بشه خواهشم برگردی
اساسی دارم عذاب درد تنهایی رو
تو هیایوی نبودنت می کشم برگردی
جلو چشمام تک تک عکساتو ردیف کردم
با نبودنت تبانی شده برگردی
اساسی پیر شدم تو پیچ و خم تقدیرت رنگ
روزات مثل شب ساکته تا برگردی
چشامو می بندم باز می کنم نیستی
باورم شده پشت فاصله جا موندم
خونه پر شده از عطر و بوی رفتنت
من تو سلول تنهایی جا موندم